Węglik wolframu to nieorganiczny związek chemiczny zawierający pewną liczbę atomów wolframu i węgla. Węglik wolframu, znany również jako „węglik spiekany”, „twardy stop” lub „hardmetal”, jest rodzajem materiału metalurgicznego zawierającego proszek węglika wolframu (wzór chemiczny: WC) i inne spoiwo (kobalt, nikiel itp.).

Można go prasować i formować w niestandardowe kształty, można go precyzyjnie szlifować oraz spawać lub szczepić na innych metalach. Można zaprojektować różne typy i gatunki węglików zgodnie z wymaganiami do zastosowania w zamierzonym zastosowaniu, w tym w przemyśle chemicznym, przemyśle naftowym i gazowym oraz morskim jako narzędzia górnicze i skrawające, formy i matryce, części eksploatacyjne itp.

Węglik wolframu jest szeroko stosowany w maszynach przemysłowych, narzędziach odpornych na zużycie i środkach antykorozyjnych. Węglik wolframu jest najlepszym materiałem odpornym na ciepło i pękanie we wszystkich twardych materiałach wierzchnich.

Węglik wolframu (TC) jest szeroko stosowany jako powierzchnie uszczelniające lub pierścienie o odporności na zużycie, wysokiej wytrzymałości na pękanie, wysokiej przewodności cieplnej i małym współczynniku rozszerzalności cieplnej. Pierścień uszczelniający z węglika wolframu można podzielić na zarówno obrotowy pierścień uszczelniający, jak i statyczny pierścień uszczelniający.

Dwie najczęstsze odmiany powierzchni uszczelniających/pierścienia z węglika wolframu to spoiwo kobaltowe i spoiwo niklowe.

Uszczelki z węglika wolframu zapobiegają wyciekaniu pompowanego płynu wzdłuż wału napędowego. Kontrolowana droga wycieku przebiega pomiędzy dwiema płaskimi powierzchniami związanymi odpowiednio z wałem obrotowym i obudową. Szczelina ścieżki wycieku zmienia się, ponieważ ściany poddawane są zmiennym obciążeniom zewnętrznym, które mają tendencję do przemieszczania się ścian względem siebie.