Węglik wolframu to nieorganiczny związek chemiczny zawierający pewną liczbę atomów wolframu i węgla. Węglik wolframu, znany również jako „węglik spiekany”, „twardy stop” lub „twardy metal”, to rodzaj materiału metalurgicznego zawierającego proszek węglika wolframu (wzór chemiczny: WC) oraz inne spoiwa (kobalt, nikiel itp.).
Można go prasować i formować w dowolne kształty, precyzyjnie szlifować, a także spawać lub szczepić na innych metalach. Różne rodzaje i gatunki węglika spiekanego mogą być projektowane zgodnie z wymaganiami zastosowań, w tym w przemyśle chemicznym, naftowo-gazowym i morskim, jako narzędzia górnicze i skrawające, formy i matryce, części eksploatacyjne itp.
Węglik wolframu jest szeroko stosowany w maszynach przemysłowych, narzędziach odpornych na zużycie i antykorozyjnych. Węglik wolframu to najlepszy materiał odporny na ciepło i pękanie we wszystkich twardych materiałach.
Węglik wolframu (TC) jest powszechnie stosowany na powierzchnie uszczelniające lub pierścienie ze względu na odporność na zużycie, wysoką wytrzymałość na pękanie, wysoką przewodność cieplną i mały współczynnik rozszerzalności cieplnej. Pierścienie uszczelniające z węglika wolframu można podzielić na obrotowe i statyczne.
Dwa najczęściej spotykane rodzaje powierzchni uszczelniających/pierścieni z węglika wolframu to spoiwo kobaltowe i spoiwo niklowe.
Uszczelnienia z węglika wolframu zapobiegają wyciekaniu pompowanego płynu wzdłuż wału napędowego. Kontrolowana ścieżka wycieku przebiega pomiędzy dwiema płaskimi powierzchniami, odpowiednio pomiędzy obracającym się wałem i obudową. Szczelina ścieżki wycieku zmienia się w miarę jak powierzchnie są poddawane zmiennemu obciążeniu zewnętrznemu, które powoduje ich przemieszczanie względem siebie.
Czas publikacji: 02.07.2022
