Węglik wolframu (wzór chemiczny: WC) to związek chemiczny (w szczególności węglik) zawierający równe części atomów wolframu i węgla. W swojej najbardziej podstawowej postaci węglik wolframu jest drobnym szarym proszkiem, ale można go prasować i formować w kształty w procesie zwanym spiekaniem do stosowania w maszynach przemysłowych, narzędziach skrawających, materiałach ściernych, łuskach przeciwpancernych i biżuterii. Węglik wolframu zawiera kobalt i rodzaj spoiwa niklowego.

Węglik wolframu jest w przybliżeniu dwukrotnie sztywniejszy od stali, ma moduł Younga około 530–700 GPa (77 000 do 102 000 ksi) i ma dwukrotnie większą gęstość niż stal - prawie w połowie drogi między gęstością ołowiu i złota.

Węglik wolframu ma bardzo wysoką wytrzymałość jak na materiał tak twardy i sztywny. Wytrzymałość na ściskanie jest wyższa niż praktycznie wszystkich stopionych, odlewanych lub kutych metali i stopów.